تصویر شیخ طهران آلبوغبیش

گلبی اشتعل و بدمعی بخیته

عله زلم الذی چانت بخیته

النشمی لون ضامی یمس بخیته

یکف همهه و یگلهه اتضری بیه

.............................

امنه الحللت النه لبنهه

و شرط بیناتنه خلت لبنهه

تدری الوالده شتگل لبنهه

ییمه الخالکم صیرو تچیه

.............................

عله الخال امنه وصتنه و ما ننسه وصیت امنه

و من حشم الخال و صاح گمنه احنه و تحزمنه

گبل لا نوصله من ابعید یاک ابن الاخت صحنه

یلخال الدله الگلناهه

...............................

الله سبحان و تعالی شوف علمه اشگد چبیر

کن یکن راد الیصیر و لم یکن لا ما یصیر

لا غنی یبگه ابقناعه و لا فقیر یضل فقیر

ربک متعادل میزانه

..............................

نخل اهلی عله مرت وگفت یم نخلة الگنطار

تگول الما عرف قدری یشمر عله اعثوگی احیار

بس حیدر عرف قدری و نعمین ابعلی الکرار

من گال ازرعهه عله چتافی

...............................

ودی کل یوم آنه اشوفن گاع اهلنه امخضره

وفرح ابشوفت نخلهه و احمد الله و اشکره

امعطره یا گاع اهلنه ابریحت اهلی امعطره

و هنیالک یلساکن بیهه

مشیت اویصدیج ادروب البیهن معتقد موتی

وما اذکر علی علیت والعبــــاس ابد صوتی

تالی ایبرطل النجـــار شفته النجر تابوتی

بسمار ایخلی ایذینی

الشاعر حسین ابوعلوان الناصری

مشیت ویصدیج ادروب وبیهن خلصت عمری

وعلی بضیـــــج مااذکر فرد مره درت ظهری

لچن صدگونی یاهناس یوم افتر علی دهری

صافح چف دهری وطگانی

لربع ماعزهاروحی وطبعی لزین اعتنی

وراسی لحد مااطخه عالی والهم ینحنی

فرق ماحطن ابربعی سوا العایز والغنی

مافرق کلهم خوانی

مصطفی کثیرمدینه الحر

یل ربیت ویاچ کل عمـری ابـحـنان

یل ترعرعت ابجمالـچ مـن صـبـای

یــلّـی حـبـچ بـلگــلـب خـضّرورود

یااخف والطف واعـز نجمه ابسمای

انـتـی حـبّـی وگلبی بس بسمچ ینور

وانتی اعذب ما ی یروینی ابضمای

انـتـی تاریـخ الأمـاجـد والـنـهـوض

انـتـی یا مـُنیـت اگلیـبی وکل رجای

انتی روحی وانتی عگلی الأنتی بی

انـتـی نسمـة شوگ من اجمل هوای

انـتی بسـمة شوگ من اجمل حبیب

یــلّـــی لآخـر یـوم اریـدنّـچ مـعـای

انتی کل عمری المضه ابحبچ سنین

انتی الماضی والحـاضر والّی جای

عاشگ وبأسـمچ ائـلف شـعری دوم

واجـمـل الألـحـان اغـنـیلـچ غــنـای

یـاجـمـیله الـمـا وجـد مـثلـچ جـمـال

انـتـی احـلی ایام عـمـری وکل هنای

یـاحـیاتـی ال مـا تـلـذ بـعـدچ حـیــاة

یلّی بس ابفـرحـتـچ یـکـمـل رضـای

بـیـچ دوم آنـه افـتخـروانـتـی افتخار

افــتـخـر لــن دوم مـن اصلـچ ردای

بیچ یبقه الراس عـالی ایـضل مـدیـم

یـلّـی مـاتـرضـیـن بأمـذ لـتی واذای

سید عباس موسوی نیا (البوشوکه) تنظیم کننده و مدیر سایت

عله راسی العشره اشنفع شبچای

اوعله الراح شیفید الدمع شبچای

ماصاد الیوده الگلب شبچای

انثرت حب حب وفای او غدر بیه

حبیبی المن افرا'گه الگلب بیداء

حده الحادی ابظعنه اوگطع بیداء

غصب بعدوه عنی لون بیداء

حصل ضل منفصل واتصل بیه

بت اصل ونسب تدرون او متحزمه ابچفيه

عزیزة عرب ماذلت  يسموني الفلاحيه

من الیراحي تشرب ماي والگنطارا المدليه

تربية الدورگ گالوها

***

اکو فارس خذه ابنه اويا راد ايشوف تربيته

الربه ابحضنه يعرف الخيل او باچر یمتلک صيته

گبل لاینشده  وایگله الولد باسه اعله چفيته

ولما عثرت گله اکحيله

***

الما تعثر اصيله ايگول اکحيله من حسب ونسب

وبسباگ الخيل بويه اتسدرت ابأول رتب

الما تچل وکت المطارد ولاتکع تدري السبب

کل زود العدهه ابراعيهه

***

احنه ربينه الأصايل البيهن الملعب طرب

او لبسیناهن الرشمه اعبيه واکحيلة عرب

اللاح شفناه ابظهرهن ابزود گال العز غلب

ماردهن خيل الخياله

الـما نـفـع اهـله وعـمـامه لاتـظن یـنفـع صـدیج

ایعوفـک ابأ ول مـحـنـتک لـوشهـد لـمعة بـریـج

یخی خاوی الحب عمامه ینفعک ساعة الضیج

یوکفلک لوصارت نیبه



الـخـوّه مـوکـلام انـگـال یـتـغــیّـربـعـد سـاعه

الخوّه اترید واحـد کون معـیون ابوفی اطباعه

الخوّه اترید گلب انضیف وایرش ریح نعناعه

والزلّه ابطیبه ایعدّیهه



تـواضـع للاخـولـتگـول آنه ابن الـزعـیـم افلان

تـواضع بـل تـواضع صیرللطا لب فخر عنوان

الفخر مو والدی اشسوّه الفخر للیوگف ابمیدان

صدگوم الیوداسوگاعه



عزمک ابعزم ابن عمک شده واتلگّه الخصم

واوگف ابساحة الکلفه وزیح عن بیته الهضم

رخّص الروح ابوکتهه وبالک اتماشی الظلم

لاتقبل من ظالم عیله

اخوتی من حلو وضعی شفتهم صارو اخوانی

 اترکونی ابیوم دهری اویای خان او حیل اذانی

شنوحن من حزن گلبی نحیل ابقیت هسه آنی

 من خوتی الکلهم طماعه

اعاین ساحت المیدان اشوف اوجوه فرحانه

وبستان الشعر طبــــــیت اعدل گمت بوزانه

مبروکین الف مره یخوتی او هاذ الیوم منوانه

نفرح ویاکم یا هیبه

ینهاب الرجل ینهاب مادامه اخو یمه

لان آنه اعتقادی اجناح اخوه او دمه من دمه

انه المهیوب بین الناس لان اخوانی ملتمه

کل واحدهم میه ابعینی

امخبل من عظم حبکم ولعگل

وبیکم شرف چفیتی ولعگل

احن لدیار اهالیتي ولعگل

ونخلها وفي شجرها ايعن علیه

***

أمخبل من عظم حبکم وکتبت البارحه اوصیتي

 من أموتن بل بشت لفني او  وساده اتصیـر چفیتي

أحن للنخل والديرة وشجرهه  وفي کسـر بیتی

لو دگ الهاون یحیني

عاین الچف ایدک ابعین العگل

اتشوف انامل شاته مثل الصگل

لاکن اصتکن اذا حسن ثگل

بل حمل شالن سوه الاوزانهه

********

                                                                                                       ابیوم ناقوس المعالی اتعلگ ابعالی اوضرب

                                                                                                         جاوبه الهاون ابحگنه المجد تاریخ العرب

                                                                                                        خدر ادلال الکرامه او صبله فنیان اوشرب

                                                                                                                     لم فمه او گال انتم هیبه

بصفوف العرب ياناس ادروس امنل زغر قاري

حافظها و تضل للموت حسبت اختي بت جاري

خليت الكرامه اسلاح انشد روح خطاري

و الصوگر لاگيته ابهايه

***

من ناصر سمعت البيت عتابه اهواي بچاني

علي الشالو يگول ابليل ضنوة يبر زرگاني

ابهجير الصيف ضلمه ابليل شالو

خذو عگلي و دليلي ابرمح شالو

گطعت البيد ادور الگيت شالو

ابحنينه ايگول ذالوك الحباب

يوم انگال شالو هيچ اتبع ضعن خلاني

بسعيد وبل بر لاگيته

***

الشاعر حسن الزهيري

یلّی اِنکتب عهد العیشیگ ما بینچ و ما بینی

ما بین زلفچ و الفَرگ ماشَت شَعَر شِیلِینی

مِن یوم ما اظعونچ سَرَن و النوم حارب للجِفِن

و اعیونی کل لیلی اسهرن و دموعی دمَّ لجلچ جرن

و اجفونی ما طّبها الوسَن و اطیافچ اتنادینی

ما بین زلفچ و الفرگ ماشت شعر شیلینی

یلّی ابهواچ اتعذّبت و ابسهم فرگاچ اِنصِبِت

مهمه ابعدت مهما غبت مهمه اتعبت مهمه شِبِت

چذّاب الیگلچ تِبِت عن حُبّچ السابینی

ما بین زلفچ و الفرگ ماشت شعر شیلینی

یلمثل حسنچ ما یصّح بُعدچ کِسَّر مِنّی الجِنِح

هجرچ طعن گلبي ابرمح و آنه ابغرامچ منذبح

یا حلو یا نجمت صبح یلشوفتچ تحیینی

ما بین زلفچ و الفرگ ماشت شعر شیلینی

یا تَرفَه یا شدت ورد یلطلعتچ تضوی العگد

ایگولون بیه ذِلّه النَشِد انشدچ من هذا البُعِد

شنهو مرامچ و الگصد یلبلهجر ترمینی

ما بین زلفچ و الفرگ ماشت شعر شیلینی

یلمجنتچ لیرت ذهب یلشفتچ شبه الرطب

بمحبتچ شفت العجب اعتب و لا هزچ عتب

فدوه لچ عمری و العتب حنی علی رحمینی

ما بین زلفچ و الفرگ ماشت شعر شیلینی

یا بَسمَه یا طَّرَت فجر یا نَسمَه لَو هَبّت عَصُر

 یا رَیت أصیرَن لچ عُطُر لزلوفچ الحلوه الشُگُر

لِخدودچ و فوگ الصدر صبح و مسه اترشّیني

ما بین زلفچ و الَفرگ ماشَت شَعَر شیلیني

با رعایت امانت :زندگینامه استاد از سایت ثقلین کپی شده است.

مختصري از زندگي نامه استاد حاج عباس حزباوي(حافظ کل قرآن )

ولادت:
سال 1323 هجري شمسي در روستاي (ام الصخر ) يا (الحاي) در

منطقه دورق (شهرستان شادگان) در زادگاه شاعر بزرگ (ابن سكيت دورقي) متولد شد .
خانواده:
از پدر ومادري مؤمن ومتدين متولد شد. پدر وي مرحوم “ملا علي بن

 راهي حزباوي” حافظ كل قرآن كريم واز مدرسين قرآن زمان خود بود كه

 به پرهيزكاري و ورع وخلق وخوي خوش ورفتار نيك شهره بود. مرحوم ملا

علي حزباوي از مجاهدان واقعه جهاد بر ضد انگليس بشمار مي رود . اما مادر ايشان از خادمين امام حسين (ع) بود خانواده اين شاعر گرانقدر علاوه

بر پدر ومادر از چهار برادر وپنج خواهر تشكيل مي شود كه در حادثه اي دلخراش در يك آن هفت تن از اعضاي خانواده اش را از دست داد مادر ، چهار

خواهر ودو برادرش را. اين حادثه اثر حزن انگيزي را در روحيه شاعر رانقدرمان

 در طول زندگي گرانمايه اش بجاي گذاشت وعليرغم گذشت زمان زيادي بر اين حادثه هنوز هم اثر آن از بين نرفته است.

فعاليتهاي فرهنگي:
استاد حزباوي حفظ وقرائت قرآن كريم را قبل از تحصيل در دوره ابتدائي فرا گرفت وعلم قرائت وحفظ قرآن كريم را نزد پدر مرحومش فرا گرفت كه در آن هنگام كلاسهاي درس قرآن را در منزل خود براي فرزندان روستائي برگزار

مي نمود. سپس بعد از پايان دوره راهنمائي در سن 18 سالگي به كشور كويت مهاجرت كرد.طي سالهائي كه در كويت سپري كرده بود به تحصيلات خود در آكادمي تحصيلات عاليه خاور ميانه پرداخت كه چهار سال بطول

انجاميد. همزمان بازگشت استاد حزباوي به وطن خود مصادف با پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي در ايران بود و بعد از پيروزي انقلاب تحصيلات ديني را نزد بزرگان علم ومعرفت ديني ادامه داد و هم اكنون ايشان مسئول

 ستاد عشاير عرب خوزستان مي باشند.
فعاليتهاي ادبي:
استاد حزباوي در زمينه شعر محلي عربي با همه انواع مختلف آن ديوانهاي زيادي را سروده است كه در اين زمينه بسيار حاذق و توانمند است.
روزنامه ها قصايد زيباي وي را منتشر مي ساختند،راديو اشعارش را پخش مي نمود ودر داخل وخارج با استقبال پر شوري مواجه گرديد در مجله( اليقظة الكويتية ومرآة الامة الكويتية) قصايد بي شماري چاپ گرديد كه تا كنون بعضي از آنها نزد استاد نگهداري مي شود مجله (إخاء) وچند مجله وروزنامه ديگر نيز قصايد ايشان را چاپ نمودند وديوان شعري را تحت عنوان (ليالي الفنطاس) در آن زمان پديد آورد، پس از بازگشت به وطن همزمان با پيروزي انقلاب اسلامي بعنوان دبير آموزش وپرورش مشغول به تدريس شد

 وتمام هنر و اندوخته هاي با ارزش خود را به خدمت اسلام ونظام بكار بست وجمعيت شعراي خوزستان را با همكاري مرحوم شيخ جعفر محمودي تشكيل داد و تا كنون ايشان مسئوليت جمعيت شعراي عرب خوزستان را عهده دارند . نيز سلسله درسهاي آموزش شعر و ادب ايشان تا كنون از راديو عربي كشورمان پخش مي گردد .

اشعار:
اين شاعر نامي علاوه بر اشعار محلي در سرودن شعر فصيح بسيار توانمند است واز جمله تواشيح مختلف با وزنهاي متعدد از تخصص ايشان به شمار مي رود كه مي توان گفت اغلب گروههاي ممتاز كشور را تغذيه شعري نموده اند از جمله گروه تواشيح ثقلين اهواز بي شك استاد حزباوي در اين زمينه يكه تاز ميدان شعر تواشيح در كشور است .

عشیره ی البوغبیش

یکی از عشایر اساسی ایل بنی کعب است .این عشیره دارای حدودا 110 تیره میباشد.

اکثرییت این عشیره در استان خوزستان شهرستان شادگان و حومه ی ان نیز ساکنند ولیکن تعداد قابل توجهی از تیره های وابسته به البوغبیش در شهرستان های ماهشهر(و منطقه ی جراحی).رامشیر.امیدیه.آبادان.خرمشهرو اهواز ساکن میباشند.

   مردم عشیره ی البوغبیش افرادی متدیین و اصیل و علاقه مند به میهن و انقلاب اسلامی بوده که در مقطع دفاع مقدس فرزندان آن ها علاوه بر حظور داوطلبانه در جنگ و دفاع از میهن اسلامی تعداد زیادی از آن ها به درجه ی رفیع شهادت نایل گشتند.

   از خصوصیات بارز عشیره ی البوغبیش سخاوت.مهمان نوازی .شجاعت و نسبت به اصول عرفی و عشایری پایبند میباشند

لازم به ذکر است این تنها مختصری از این عشیره ی شریف میباشد انشاالله در فرصتی مناسب مطلبی کاملتر آپلود خواهم کرد

از همه ی مراجعین درخواست کرده که عضویت خود را در سایت  ثبت کنند تا در آینده  نچندان دور از امکانات بیشتری بهره مند شوند

نکته:هنگام ثبت نام ایمیل معتبر بکار ببرید (هر ماه تعدادی ایمیل از طرف مدیریت به شما ارسال خواهد شد)

سادات آل ابو شوکه که به اختصار آلبوشوکه نامیده میشوند

یکی از تیره های بزرگ سادات موسوی هستند که سلسله

نسب آنها  به جعفرخواری(خوارشهری نزدیک مدینه)

فرزند امام موسی کاظم علیه السلام میرسد که اکثراین

سادات در استان خوزستان زندگی میکنند.علت نامیدن آنها به

آلبوشوکه این است که جد اعلای این سادات به نام سید مطلب

دارای زمین زراعی زیادی بوده است و در زمان قدیم بین

سارقین علاوه بر سرقت احشام و مال و منال ،سرقت زمینهای

زراعی نیز رایج بودبه این صورت که زمینی را مد نظر قرار داده و

در شب هنگام با توجه به نوع محصول مبادرت به درو یا چیدن

محصول مینمودند و زمیندار پس از مراجعه درروز بعد به زمین

زراعی با زمین خالی مواجه میشد.سارقین پس از مشاهده

محصول زمین سیدمطلب مباردت به سرقت آن نمودند ولی با

کمال تعجب وقتی شب هنگام به زمین مراجعه نمودند با زمینی

پر از خار(که در لفظ عربی به خار،شوک یا شوکه میگویند)

مواجه میشوند ابتدا سارقین فکر میکنند که شاید زمین

را اشتباهی آمدند ولی اینگونه نبود.فردای آن روز که به محل

مراجعه میکنند بازمینی حاصلخیز پر از محصول پر بار مواجه

میشوند وعزم را جزم میکنند که درشب کار را یکسره کنند

ولی باز هم همان اتفاق می افتد و زمین زراعی پر از

محصول تبدیل به خارستان میشود.این ماجرا در بین مردم پخش

شده و سید مطلب به لقب ابو شوکه معروف

میشودودر گذر زمان ، اولاد سیدمطلب به آلبوشوکه معروف

میگردند .نسل سید مطلب از سه فرزند خود یعنی سید عبدالله

وسید عبدالحسین و سید رمضان گسترش یافت که در بالا

گوشه ای از آن رامشاهده مینمایید.

لازم به ذکر است که این مطلب خلاصه است که در سر فرصت یک مطلب کامل تر و جامع تر به اشتراک خواهم گذاشت